Γιάννης Ευθυμιάδης

Το σ’ αγαπώ που δεν σου είπα
το έχω χάσει κάπου ανάμεσα στη δεύτερή μου σκέψη.

Μία στιγμή, τόσο διαρκεί, όσο η επιθυμία
και η ματαίωσή της, κι ύστερα
τόσες αμέτρητες στιγμές στην επανάληψη
της μνήμης, της ανάμνησης
και τώρα
στην ώρα αυτή που το διαβάζεις. Μάταιο
σ’ αγαπώ. Ή μάταια σ' αγαπώ;

Η απάντηση βρίσκεται πάνω στο χαρτί.
Και η τιμωρία επίσης.