Παρασκευή, Οκτωβρίου 27, 2006

και νυν τάλας ναυαγός απολέσας φίλους
εξέπεσον εις γην τήνδε ·


Ευριπίδη, Ελένη, 408-9

Ευτυχώς,
ναυάγησα σ’ αυτήν τη γη, θλιμμένος, δίχως φίλους

ναυάγησα σημαίνει κατά τύχη (κι η τύχη είναι media vox)

σ’ αυτήν τη γη που κάθε μέρα προσπερνούσα
– τίποτα –
ώσπου ήρθε η προπαραδείσια σιωπή

θλιμμένος όταν, κι όχι
θλιμμένος που ναυάγησα

δίχως φίλους, δεν έχει αλλιώς
ενώ το πλοίο βούλιαζε,
ξεντύθηκα τους φίλους και βούτηξα στα σκοτεινά νερά
(ακόμη βλέπω το σώμα μου άκρη-άκρη στην πλώρη)
να κολυμπήσω μέχρι την έρημη ακτή,
με την ανεξερεύνητη πάντα ενδοχώρα ·
από ’κει μέσα βαθιά ακούω να ’ρχονται
ασχημάτιστα τραγούδια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: