Γιάννης Ευθυμιάδης

ΑΝΤΙ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ

στον Χάρη Βλαβιανό

Η ζωή μάς περιπαίζει με κάτι περίεργες συμπτώσεις! (Πόσες φορές το έχουμε πει, αλήθεια, αυτό;) Ένας από τους πίνακες του Άρη Κουτρουλή, που επιχείρησα να σου στείλω, απεικονίζει έναν τοίχο του σπιτιού του στον οποίο είναι κρεμασμένος ένας δικός του παλιότερος πίνακας με σαφές (αν και κάπως συγκεχυμένο) το περίγραμμα του προσώπου του ζωγράφου, έτσι όπως ο ίδιος (μοναδικά) το είχε αντικρύσει σε κάποιο κάτοπτρο. Πλάι στον παλιότερο αυτόν πίνακα και κάπως χαμηλότερα απεικονίζεται ένα τραπεζάκι και πάνω του, μεταξύ άλλων, μια φωτογραφία του ζωγράφου με τη γυναίκα του (πιθανολογώ τραβηγμένη την ημέρα του γάμου τους - αλήθεια, ποιος, άραγε, να τον είχε δει μέσα από το φακό; κι αλήθεια, έτυχε ποτέ να δει κι αυτός τυπωμένη τη φωτογραφία, πολύ περισσότερο τον πίνακα που απεικονίζει τον άλλο πίνακα και πλάι τη φωτογραφία που ο ίδιος αυτός, άγνωστος σ' εμένα, φωτογράφος είχε τραβήξει;). Κι όλα αυτά σε μια φωτογραφία του πίνακα που απεικονίζει τον άλλο πίνακα (γιατί σε φωτογραφία μου τον έστειλε με e-mail ο Κουτρουλής). Το e-mail ταξίδεψε και τώρα η φωτογραφία του πίνακα που απεικονίζει τον άλλο πίνακα, που απεικονίζει το περίγραμμα του προσώπου του ζωγράφου, και πλάι του την φωτογραφία του την ημέρα του γάμου του, φιγουράρει στην οθόνη του υπολογιστή μου. Αν καταφέρω να σου το στείλω, θα έχω πετύχει τη μετατόπιση μιας (;) συντελεσμένης πραγματικότητας στην οθόνη του δικού σου υπολογιστή (κι αλήθεια, ποιας πραγματικότητας; αυτής που συνέλαβε ο φωτογράφος; αυτής που αντίκρισε ο Κουτρουλής στο κάτοπτρο; αυτής που ζωγράφισε πάνω στον καμβά; αυτής που ο ίδιος ο καλλιτέχνης φωτογράφισε; αυτής που βλέπω τελικά εγώ ή που βλέπεις εσύ; - και σε ποιον χρόνο; αυτόν της φωτογραφίας; του παλιότερου, εγκιβωτισμένου πίνακα; του πρόσφατου; της φωτογράφησής του; του e-mail του; του μηνύματος μου αυτού;). Πόσο όμοιο το σκηνικό και πόσο διαφορετικό εξ ορισμού - πρώτα και κύρια ιδωμένο από τον Χ.Β. - να βλέπει στην οθόνη του υπολογιστή του αυτό που επέλεξε να του στείλει ο Γ.Ε. από όσα του έστειλε ο Α.Κ. από όσα διάλεξε να ζωγραφίσει από εκείνα που είδε... Ποια πραγματικότητα απ' όλες είναι πιο "ζωντανή"; Ο συγκριτικός βαθμός καμιά φορά αποδεικνύεται τόσο, μα τόσο περιττός, όσο που απλώς να νομιμοποιείται από τον προβληματισμό γύρω απ' την ύπαρξή του...

Όπως και να 'χει
το ταξίδι είναι υπέροχο
Γ.Ε.