Κωνσταντίνος Μόρφης (Θεσσαλονίκη, 1964)
Αυτός που βλέπεις, που αγγίζεις, που ποθείς
Που κάθε μέρα τον γεννάς, τον ανασ(τ)αίνεις
Είσαι εσύ κι η προβολή σου στη ζωή
Για μένα.
Αυτός που βλέπεις, που αγγίζεις, που ποθείς
Που κάθε μέρα τον γεννάς, τον ανασ(τ)αίνεις
Είσαι εσύ κι η προβολή σου στη ζωή
Για μένα.
(από τη συλλογή “παραλήπτης άγνωστος”, 2002)
7 σχόλια:
Katapliktiko! Tosh simpiknomenh alitheia...
Πολύ σοφό...
Να είμαι ειλικρινής;...
Μέτριο-όχι σπουδαία "έμπνευση"...
Καλό θα ήταν να σταθεί και σαν αφορμή σε κάποιο δοκίμιό σου ίσως
τι είναι η ποίηση....
Η ποίηση περιγράφει το ιδανικό. Η πραγματικότητα, ενίοτε, καταφέρνει να το προσεγγίσει.
ναι,
έιμαι εγώ.
καλησπέρα σας.
Εμεις και οι προβολές μας! Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που έχουμε απέναντί μας, αν αποσύρουμε από πάνω του την προβολή του εαυτού μας. Εχω την αίσθηση ότι όσο πιο πολύ εμπλέκομαι συναισθηματικά με κάποιον, τόσο χάνω τα αντικειμενικά στοιχεία της προσωπικότητάς του.
Η ποίηση με λίγα λόγια έδωσε το στίγμα αυτού του τεράστιου θέματος, με λιτότητα και βάθος.
Πολύ ωραίο.
Πολυ καιρια επιλογη.
Δημοσίευση σχολίου