Τρίτη, Μαρτίου 06, 2007

ΑΝΑΛΗΨΗ



Σαν αιωρούμενο φύλλο, από το βάθος του φωτός,
έρχεται όλο και πιο δυνατά
το adagio από το κοντσέρτο για κλαρινέτο σε λα μείζονα του Mozart
(μια τέτοια, μάλλον, μουσική θ’ ακούγεται).

7 σχόλια:

pythia είπε...

λες και γεννήθηκα γι' αυτά τα δώρα!

allmylife είπε...

αναλαμβάνω...








...δυνάμεις.

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

Ωραίες και οι μουσικές επιλογές.
Είδες το δισέλιδο αφιέρωμα στο Χάρη
Κοντοσφύρη τη Δευτέρα στην Ελευθεροτυπία;

Καπετάνισσα είπε...

Εφαλτήριο η μουσική για σπουδαίες απογειώσεις...

Μαζί με τον ανθό του φιλιού μου στέλνω κι ένα ευχαριστώ βαθύ, κόκκινο πολύ, για το δώρο σου το μελωδικό. Τροφή, στα όνειρά μου, πηγή για τη θύμηση.

Λεία Βιτάλη συγγραφέας είπε...

Ζηλεύωωωωω...

Mh Xeirotera είπε...

Epi thronou doksis...

Kalhmera :)

chalex είπε...

Άυλα δώρα, συνοδοιπόροι παραμυθίας υλικής και φθαρτής υποστάσεως!