μιμήθηκα τον χορό των φτερών τους, αισθάνθηκα την πνοή του Ίκαρου. Στο άπειρο του ουρανού μου μόνος πλοηγός.
Φίλε μου η ωραία σου σύλληψη με προκάλεσε... Φυσικά δεν φτάνω στην ύβρη να πω ότι τη συμπληρώνω, κάτι τέτοιο άλλωστε δεν το θέλεις,απλώς εγώ ψάχνω για το...τέλος!
11 σχόλια:
Telio... ke ta xromata antaksia...
Kalhmera la :)
!!!
Τι όμορφο... τετράδιο!
Ομορφη συλλογη Γιαννη.
ωραίο, αλλά στο τέλος σε αφήνει με την αίσθηση του ανεκπλήρωτου, όπως δηλώνει ο τίτλος "χωρίς τέλος"
...., του ανέμου
γραφήματα στο χρόνο,
συχνά διαβάζω.
Δικό σου, βέβαια, μα ταιριάζει και σαν σχόλιο στο προηγούμενο, αφού έκρυψα τη λέξη Δέντρα
από τα πρώτα που αγάπησα...
καλησπεροφιλί!
Εξακολουθείς να είσαι ανορθόγραφος...
χαίρομαι που σας ανακάλυψα...
να είστε καλά...
την καλημέρα μου...
να είσαι καλά!
"...πέρασαν
δυο πουλιά, τα κυνήγησα,"
μιμήθηκα τον χορό των φτερών τους,
αισθάνθηκα την πνοή του Ίκαρου.
Στο άπειρο του ουρανού μου μόνος
πλοηγός.
Φίλε μου η ωραία σου σύλληψη με προκάλεσε... Φυσικά δεν φτάνω στην ύβρη να πω ότι τη συμπληρώνω, κάτι τέτοιο άλλωστε δεν το θέλεις,απλώς
εγώ ψάχνω για το...τέλος!
Eχοντας συντροφιά μου το Στίγμα αυτές τις ημέρες, αυτό ήταν το ποίημα που διάβασα τις πιό πολλές φορές.
Σ'ευχαριστώ και ξέρεις πως το εννοώ.
Δημοσίευση σχολίου