Πέμπτη, Ιανουαρίου 15, 2009

το θηρίο στο σπίτι



d. F.


I

Το θηρίο αναδιπλώνεται πάνω στους τοίχους. Το θηρίο με βλέπει. Η αλήθεια είναι ότι αποφεύγει να με κοιτάζει˙ φοβάται μήπως πυρακτωθούν τα μάτια του ή φοβάται μήπως δεν μπορέσω παρά πια μόνο αυτά να κοιτάζω. Η καρδιά μου βρυχάται όπως το φαγκότο μετά το 2:10. Κάθε Παθητική Συμφωνία δεν μπορεί παρά να έχει ένα τέτοιο finale. Adagio lamentoso. Θυμάμαι το alegro con grazia και τώρα που το σκέφτομαι ξαναζώ το alegro molto vivace. Το θηρίο λείπει. Ξυπνώ κι όμως περιφέρεται ακόμη μέσα στο άδειο σπίτι. Μυρίζω παντού την αγωνία του. Γιατί το θηρίο είμ' εγώ...

II

Φοράω τα ρούχα του θηρίου και ντύνομαι το φόβο του. Γιατί θηρίο είναι ακριβώς επειδή φοβάται. Αν λείψει ο φόβος, τότε παύει να είναι θηρίο και γίνεται σκέψη. Έτσι χάνεται στο αχανές.

* * *

Το θηρίο ήρθε έτσι όπως έφυγε˙ σαν ξένος. Ποτέ κανείς δεν θα μάθει πόσα "ευτυχώς" καθρεφτίστηκαν στα πάλλευκα χέρια του.

* * *

Το θηρίο κάθεται με τα πόδια ανοιχτά. Κλειστή έχει μόνο την καρδιά του˙ και κλειδωμένη τη θέληση.

III

Σου μιλάω από τα σπλάχνα του θηρίου˙ με κατασπάραξε. Τώρα η φωνή μου πάλλεται μέσα του αντί για την καρδιά του. Όποιος δεν το 'χει πάθει θα το 'λεγε εκδίκηση.

* * *

Η ζωή με το θηρίο είναι ο εφιάλτης που όλοι κάποτε ποθήσαμε. Ξυπνάς κάθιδρος˙ από αγωνία ή από ηδονή;

* * *

Ξαγρυπνάω κρυφακούγοντας το θηρίο. Το θηρίο με ονειρεύεται. Ποιος κατοπτεύει ποιον;

IV

Γι' αυτό το λένε θηρίο˙ γιατί τρομάζει. Εμείς τον τρόμο μας τον ξορκίζουμε και τον λέμε πότε λογική και πότε αλήθεια. Δηλαδή ψέμματα. Το θηρίο τρομάζει και γι' αυτό μας τρομάζει.

* * *
Τίποτα πιο θλιβερό, τίποτα που να μου γεννά περισσότερη θλίψη από τον χλευασμό του θηρίου στο τσίρκο.

* * *

Το θηρίο επέστρεψε˙ στο κλουβί ή στο δάσος; Έτσι αντιλαμβάνομαι τη θεωρία της σχετικότητας.

V

Επιτέλους, χορεύω μαζί με το θηρίο. Στροβιλιζόμαστε σε ασύλληπτο ουρανό. Τριγύρω ένα σχεδόν διάφανο γαλάζιο. Το θηρίο γίνεται άγγελος κι εγώ η ιδέα που τον περιβάλλει. Γιατί, όπως και να 'χει, κάποτε υπήρξε το allegro con grazia. Αν για μια φορά συνέβη, συμβαίνει πια για πάντα μέσα στο μυαλό μου. Κι αυτό, καμιά κανονικότητα δεν μπορεί να μου το πάρει.

VI

Αυτό που ξεχωρίζει
το θηρίο
είναι που δε γνωρίζει
από θάνατο.

* * *

Μια θάλασσα βαθιά και σκοτεινή είναι τα μάτια του θηρίου. Κι εγώ που πάντα πρόσεχα τα λόγια των αρχαίων ναυτικών "να την φοβάσαι και να την αγαπάς" κρατάω πάνω απ' όλα.

* * *

Το θηρίο δεν αγγίζει˙ αγγίζεται.
Το θηρίο δε φιλάει˙ φιλιέται.
Εγώ μονάχα αποφεύγω να το σκέφτομαι,
μην πάει και μου καταπιεί το στόμα.

* * *

Ούτε θηρίο ήταν ούτε τίποτα.
Ένας μικρός μικρούλης μόνο πρίγκιπας.

VII

Το θηρίο κοιμάται. Το θηρίο ξυπνάει. Τρώει μια μπουκιά ματαιοδοξία. Και ξανακοιμάται. Η Ποίηση κανοναρχεί ερήμην του.

* * *
Φύγε, θηρίο μου, και πέτα. Η σκέψη σου διεκδικεί με πείσμα να ποτίζει σα μυρωδιά τα έπιπλα.

* * *
Το θηρίο που δεν ήσουν και το θηρίο που δεν ήμουν δεν συναντήθηκαν ποτέ.




2 σχόλια:

raffinata είπε...

το θηρίο παντού κι εντός μας

ioeu είπε...

ολούθε . . .