Μέσα στη μέση, στα νερά
πικρός καρπός δικοτυλήδονος,
η ετερότητα πριν την ένωση.
Πόσες δυνάμεις εκλύονται,
όταν το φως αναβλύζει
μπροστά μας
τόσο φυσικά ανεξήγητα.
Ο γενέθλιος τόπος της νόησης –
εκεί ο προορισμός.
Επανάληψη
και το λυτρωτικό σφάλμα
της δημιουργίας
σε ασύλληπτη καθαρότητα.
Αντλώ τα ύδατα
από την αχειροποίητη στέρνα,
παλίνδρομη κίνηση
που διδάχτηκα.
Τόσες φωνές δικαιωμένες εντός μου
γίνονται το αναπόδραστο σχέδιο.
Το παρελθόν κυοφορείται στο μέλλον μου.
(από την ανέκδοτη συλλογή "καινός διαιρέτης")
7 σχόλια:
Kalotaksidos...
(Auta ta "dikotilidonos" ktl grafeis ke me pianei to viologiko mu tamperamento pu einai se therinh narkh... einai kalokeri edo).
σε διαβάζω συχνά και μ' αρέσει.
ιδιαίτερα συμβολικό.
λάτρεψα την τελευταία φράση...
Περιμένω με ανυπομονησία,, η ανέκδοτη συλλογή "καινός διαιρέτης" να χάσει το επίθετο της, για να μπορέσω να την αγοράσω από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς
Αγαπητέ, πολλές, αμέτρητες δυνάμεις εκλύονται για σας, όπως δείχνουν οι εμπνεύσεις σας!
"Η ετερότητα πριν την ένωση" αποτελεί το μυστήριο των πάντων σε αυτόν τουλάχιστον τον ορατό κόσμο!
Γιατί τα δημοσιεύετε εδώ και δεν τα εκδίδετε;
Δημοσίευση σχολίου