Ανοίγω τα χέρια μου στις χαρακιές των δυνάμεων και βρίσκω στο δρόμο μου εντός μου ανατολή.
Με το ελάχιστο και αύρα μου τις λέξεις πορεύομαι ψάχνοντας άπιαστο άνθισμα.
11 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
"Μες στο ποδοβολητό του χρόνου". Διάβασε την "Ελένη" του Σινόπουλου. "Ο μυστικός ουράνιος πόνος" κι ο "χρόνος ακίνητος από τα θαύματα". Ωραίο δεν είναι; Το ξέρεις ότι η έκθεση του Μόραλη τέλειωσε από τις 16.12.2006; "Πάντα, πάντα θα είναι αργά".
Να πεις ή να μαντέψεις δεν μπορείς γιατί γνωρίζεις μόνο .... Κι ό,τι δεν ξέρεις είναι το μοναδικό που ξέρεις κι ό,τι κατέχεις είναι αυτό που δεν κατέχεις κι όπου είσαι είναι όπου δεν είσαι
Βλέπω, διαβάζω και χαίρομαι, φίλε μου! Συγχρόνως και διαπιστώνω ότι ο χρόνος πια δεν επαρκεί για να ξοδεύεται με τους παλιούς σου φίλους...Ελπίζω να τα πούμε δια ζώσης.
Να συλλαμβάνεις τις λέξεις που αντιστέκονται στην άνοιξη και να τις ξαπλώνεις μπρούμυτα πάνω στο χαρτί. Αν γυρίσουν το κεφάλι να σε δουν, μη λυπηθείς να τις σκοτώσεις τσαλακώνοντάς το...
11 σχόλια:
"Μες στο ποδοβολητό του χρόνου". Διάβασε την "Ελένη" του Σινόπουλου.
"Ο μυστικός ουράνιος πόνος" κι ο "χρόνος ακίνητος από τα θαύματα". Ωραίο δεν είναι;
Το ξέρεις ότι η έκθεση του Μόραλη τέλειωσε από τις 16.12.2006;
"Πάντα, πάντα θα είναι αργά".
Πολύ ωραίο
Μου αρέσουν ιδιαίτερα τα ολιγόστιχα ποιήματα
Καλησπέρα
Xerome poly pu diavazo olokliro to poihma (mas eixes grapsei se sxolio ena apospasma nomizo). Sinidita apofeugo tus epenus :)
Να πεις ή να μαντέψεις δεν μπορείς
γιατί γνωρίζεις μόνο
....
Κι ό,τι δεν ξέρεις είναι το μοναδικό που ξέρεις
κι ό,τι κατέχεις είναι αυτό που δεν κατέχεις
κι όπου είσαι είναι όπου δεν είσαι
(T.S. Eliot)
«Γιατί ν` ανησυχώ
Εσύ
θα βρίσκεις πάντοτε
μιαν Ουρανία
απ` το στιλπνό τοίχο της θάλασσας
ατράβηχτο μαχαίρι…
Κι αν δε μ` έβρισκες
δεν είχα σκοπό να σ` εγκαταλείψω »
Για τον προς το ύψος Γιάννη
Μουσική ...
Ανοίγω τα χέρια μου ...πορεύομαι ψάχνοντασ
οδοιπορος πάντα
πέρασα να ρίξω μια ματιά...
πανέμορφο!!
τα λέμε
:)
Η τοιχογραφία της Άνοιξης
μέσα από το φως της ανατολής
που από ελάχιστο
θα δυναμώσει και θ' ανθίσει...
Καλή και δημιουργική χρονιά
Δημήτρης
Βλέπω, διαβάζω και χαίρομαι, φίλε μου! Συγχρόνως και διαπιστώνω ότι ο χρόνος πια δεν επαρκεί για να ξοδεύεται με τους παλιούς σου φίλους...Ελπίζω να τα πούμε δια ζώσης.
Να συλλαμβάνεις τις λέξεις που αντιστέκονται στην άνοιξη
και να τις ξαπλώνεις μπρούμυτα πάνω στο χαρτί.
Αν γυρίσουν το κεφάλι να σε δουν,
μη λυπηθείς να τις σκοτώσεις
τσαλακώνοντάς το...
Δημοσίευση σχολίου