ΣΥΝ-ΕΡΓΟΙ
«του λόγου δ’ εόντος ξυνού
ζώουσιν οι πολλοί
ως ιδίαν έχοντες φρόνησιν».
«του λόγου δ’ εόντος ξυνού
ζώουσιν οι πολλοί
ως ιδίαν έχοντες φρόνησιν».
Ηράκλειτος
Πόση πραγματικότητα να συμπυκνώσω;
Και ποια πραγματικότητα είναι πιο αληθινή;
Αυτή που ανακαλύπτω με τη σκέψη μου;
Αυτή που στερεώνω με τις λέξεις;
Αυτή που αφήνω – ή κατορθώνω – να ξεγλιστρήσει σ’ εσένα;
Ποιος απ’ τους δυο μας είν’ ο δράστης; Ποιος αποδέχεται;
Το ποίημα το γράφουμε μαζί.
Η αλήθεια διαχέεται αέναα.
Δες – πρόφτασέ την!
(Όταν γράφεις το ποίημα, θεμελιώνεις
ένα οικοδόμημα δίχως τέλος,
αν αυτό θελήσει ο χρόνος).
2 σχόλια:
Σ' ευχαριστώ! Απλά.
Για τα ποιήματα θα μιλήσουμε αργότερα.
Καλή σου μέρα.
Το μόνο που μπορούμε είναι να κουνήσουμε με περισκεψη το κεφάλι μπροστά σ' αυτούς τους στίχους... Τα ερωτήματα αναπάντητα κι αυτό μας βαραίνει, αλλά ίσως περισσότερο αξίζουν τα ίδια τα ερωτήματα από τις απαντήσεις...
Βολκώφ
Δημοσίευση σχολίου