Τρίτη, Δεκεμβρίου 12, 2006



Ανδρέας Εμπειρίκος

Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες
Όταν τ' ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει
Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.

"Πουλιά του Προύθου", Ενδοχώρα (1945)
αφιερωμένο στον ποιητή Ηλία Μαργιόλα

12 σχόλια:

Gatina είπε...

Ο Εμπειρίκος είναι για τα αγόρια νομίζω. Μαθαίνουν πώς να λένε "ω ροδόχρους κι απαλά ντυμένη" στις κοπέλες.. :p

Mh Xeirotera είπε...

Vrisko mia entonh omiotita metaksi ton vlefaron ke ton parathiron tou Kavafh. Kalytera kleista ta prota, kalytera afanta ta deutera. H poihsh exei ke xiumor telika...

ioeu είπε...

Ο Εμπειρίκος είναι για όσους μπορούν να βλέπουν με τα μάτια κλειστά, αγαπητή G.

ioeu είπε...

Μ.Χ. Η Ποίηση έχει και χιούμορ, έχει και φρίκη, αλλά πάντα και ωραιότητα...

Θεοδόσης Βολκώφ είπε...

Γιάννη, πες μου πού μπορώ να βρώ βιβλία σου.
Ο τόνος μου επιτακτικός, αλλά δικαιολογείται από το έντονο της επιθυμίας να διαβάσω, φίλε μου.


Βολκώφ

ioeu είπε...

Φίλε Θεοδόση, η πρώτη και μόνη ως τώρα ποιητική συλλογή μου που έχει εκδοθεί, το ΣΤΙΓΜΑ, κυκλοφόρησε εκτός εμπορίου. Στείλε μου μια διεύθυνση στο mail και ευχαρίστως να σου στείλω ένα αντίτυπο. Σε κάποιο από τα επόμενα post ίσως να γράψω γι' αυτή την, σχεδόν μαγική, περιπέτεια...

just me είπε...

Ομολογώ ότι μου πήρε πολλά χρόνια να εμπεδώση την "ανάπτυξιν στίλβοντος ποδηλάτου" μέχρι που είδα μπρος στα μάτια μου ένα γυαλιστερό ασημένιο ποδήλατο να πετάει σε quick motion προς τον ηλιόλουστο ουρανό. Μου λείπει λίγο ο ήχος του _η ρίμα_ αλλά έμαθα να αναγνωρίζω την άηχη ποίηση, όταν είναι τέτοια.
Καλό απόγευμα.

ioeu είπε...

αγαπητή j.m.

Άφωνος ο λόγος,
το συχνότερο,
διαχέεται τελικά ανεξαργύρωτος στον αιώνα...

Ανώνυμος είπε...

ine poly spoudaio na mbori kanis na vlepi me ta matia kleista,poso malon auton poy pothi pragmatika.mono opios den to zisei den mbori na to katalavi.
(kyrkosk).

ioeu είπε...

Εμένα?

Ανώνυμος είπε...

Γιάννη, τους συγκεκριμένους στίχους τους επικαλέστηκα σε κάποιο σχόλιο μου στο μπλογκ του Βροχοποιού, πριν αρκετό καιρό.
Οπότε καταλαβαίνεις την αξία τους για μένα!

Mr D. είπε...

Όταν συγκέντρωνα όμορφες λέξεις και εικόνες πριν χρόνια, τότε ήταν που τους στίχους αυτούς πάνω πάνω σε ένα τετράδιο έγραψα, και προσπαθούσα να κάνω ότι μου λένε.
Και αναλογίζομαι τώρα σε πόσες στιγμές μέχρι σήμερα ο Εμπειρίκος με έχει συνοδεύσε, είναι πολλες.
Χαίρομαι που μέσα σε αυτή την τεράστια κοινωνία των blogs βρήκα και το δικό σου.