Τρίτη, Δεκεμβρίου 19, 2006

ΟΥΡΑΝΟΔΡΟΜΟΣ ΚΛΙΜΑΞ

σε σένα, "ω Αγία μου"

Η σκοτεινή τοιχογραφία μού αποκαλύφθηκε
όπως κι εσύ
υπήρχες πάντα να με περιμένεις.

Ανεβαίνω τη σκάλα · με τριγυρίζουν
τα μαύρα τελώνια
που χρόνια έτρεφα στη σκέψη μου.

Κάτω βρυχάται το θηρίο –
το απύθμενο πείσμα του
γίνεται φόβος και μέτρο μου.

Κάθε λίγο αναστρέφω το βλέμμα μου
στον ελεύθερο άγγελο
διακρίνω τα χίλια του πρόσωπα.

Νοερά προεκτείνομαι
απ’ την εικόνα
αρχίζω κι εκεί κατευθύνομαι.

Σε ποιον ουρανό ανεβαίνω και πώς
από σκάλα
που ρίζωσε μέσα στο χώμα;

Πάνω ψηλά εσύ με κοιτάζεις
ατάραχη αρχαία πραγματικότητα,
πανίσχυρη νέα συνθήκη.

15 σχόλια:

just me είπε...

Rightnow, we see each other, uphere, on the moon :)

"Ατάραχη αρχαία πραγματικότητα"! Τι ωραίο!

Ευχές, πολλές!

Ανώνυμος είπε...

Προσπάθησα να βρώ αυτά που κρύβονται πίσω από τις λέξεις, στο δεύτερο επίπεδο. Έπλασα κάποιες εικόνες, ένοιωσα κι εγώ σαν να ανεβαίνω στη σκάλα που οδηγεί στον ουρανό.
Κάποια μου φάνηκαν κρυμμένα και απρόσιτα σε μένα .
Η δομή, με τα τρίστιχα, πολύ μου άρεσε.
Πλεονάζει να πω πως είναι ένα άρτιο ποίημα
Καλησπέρα

Socrates Xenos είπε...

Υπάρχει ένας θαρραλέος μυστικισμός στην ποίησή σου
και τα σύμβολα καθαρά
"Δουλεύει" το δίπολο γη-ουρανός
κι οι ενδιάμεσες δυνάμεις που μπορούν να αιχμίζουν το πέραν αυτών
Και φαντάσου, όλα συμβαίνουν τόσο ερμητικά τόσο περίπαθα
εκτεθειμένα στ` ακροδάχτυλα του ποιητή, εκεί στην πυκνότητα της αφής που γίνεται υπερούσιο βλέμμα...

Καλό σου βράδυ, Γιάννη

Mh Xeirotera είπε...

Giannh, isos me peis trelo (den tha se adikusa), alla eniosa oti m' auto to poihma kataferes na "enoseis" ton Olympo me thn Eleusina...

Kala Xristugenna!

Ανώνυμος είπε...

Στο Γιάννη

ΧΑΙ-ΚΟΥ

Πως να μιλήσω,
Ιωάννη της Κλίμακος,
μόνος προς Μόνον;

Χαρυβδιςς είπε...

ανεβαινεις τη κλιμακα κι αυτο ειναι σπουδαιο

καλημερα καλες γιορτες και πάντα σε τετοια αναταση..

ioeu είπε...

J.M.
Είμαι εκεί και σε κοιτάζω...

Τάσο μου,
Η μαγεία της ποίησης, της δικής σου ποίησης, είναι το κλειδί...

Σωκράτη,
Κάθε σου σχόλιο κι ένα ποίημα...

Κωνσταντίνε μου,
καλή πατρίδα... (αν και η πατρίδα είναι πάντα μέσα σου)

weaver
(αν και στο δεύτερο στίχο σου περίσεψε μια συλλαβή...απαντώ με ΧΑΙ-ΚΟΥ επίσης)

γράψε μου mail
σε περιμένει εκεί
που 'ν το προφίλ μου

χαριβδ.,
ποιος λίγο, ποιος πολύ, ανεβαίνουμε όλοι...

θοδωρή,
η αυτοσύσταση με τιμά!!!

Ανώνυμος είπε...

"Σε ποιον ουρανό ανεβαίνω και πώς
από σκάλα
που ρίζωσε μέσα στο χώμα;

Πάνω ψηλά εσύ με κοιτάζεις
ατάραχη αρχαία πραγματικότητα,
πανίσχυρη νέα συνθήκη".


Γιάννη έγραψες!!! Δεν σου λέω τίποτα άλλο. ΕΓΡΑΨΕΣ.


Βολκώφ

Καπετάνισσα είπε...

Μέρες γιορτής και μου'ρχεται να πω, έτσι γιορτάζει η Ποίηση!
Εδώ μέσα θρονιάζεται η ζηλευτή Μούσα!

Αγάπη θα σου στείλω με ευχές πολλές συντροφιασμένη.
Χρόνια ανοιχτά στο φως, δίχως τελώνια και στοιχειά, μα με αλήθειες στο ζύγι των θεριών μετρημένες.

Αγάπη. Ασταμάτητα και ατσιγγούνευτα.

Ανώνυμος είπε...

Σκαλί σκαλί ανεβαίνεις στα ουράνια . Πολύ όμορφο . Καλά Χριστούγεννα .

ioeu είπε...

Θεοδόση, φίλε μου,
να 'σαι καλά!

ioeu είπε...

Πατριώτισσα, πάντα απλόχερη από περίσσια καρδιάς...

ioeu είπε...

Ελληνίδα μου, εκεί ψηλά σας συναντώ όλους...

Ανώνυμος είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΕ ΓΙΑΝΝΗ!

Mh Xeirotera είπε...

Xronia Polla Giannh mu efxome na pernas omorfa tis giortes ekei sta voria. Sthn Athina kanei kryo alla logo thitias sto Sikago den me enoxlei idieteros :)