Τρίτη, Δεκεμβρίου 12, 2006



Czeslaw Milosz (1911-2004)

ΟΜΟΛΟΓΙΑ

Κύριε, αγαπούσα τη μαρμελάδα φράουλα
Και τη σκοτεινή γλύκα του κορμιού μιας γυναίκας.
Επίσης την καλοπαγωμένη βότκα, τη ρέγγα στο ελαιόλαδο,
Αρώματα, της κανέλας, του γαρύφαλλου.
Λοιπόν, τι σόι προφήτης είμαι εγώ; Γιατί το πνεύμα
Να έχει επισκεφτεί έναν τέτοιον άνθρωπο; Πολλοί άλλοι
Ήταν δίκαια κλητοί και αξιόπιστοι.
Ποιος θα μπορούσε να εμπιστευτεί εμένα; Αφού έβλεπαν
Πώς άδειαζα τα ποτήρια, πώς έπεφτα στο φαϊ,
Και πώς κοιτούσα λαίμαργα το μπούστο της σερβιτόρας.
Έκανα λάθος και το ήξερα. Επιθυμώντας τη μεγαλοσύνη,
Ικανός να διακρίνω τη μεγαλοσύνη όπου κι αν βρίσκεται,
Κι όμως όχι αρκετά, μόνο λιγάκι, προφητικός,
Ήξερα τι είχε απομείνει για τους μικρότερους σαν εμένα :
Μια γιορτή από σύντομες ελπίδες, συγκέντρωση υπερήφανων,
Ένα πρωτάθλημα ραχιτικών, η λογοτεχνία.

10 σχόλια:

Mh Xeirotera είπε...

Αγαπήσωμεν αλλήλους ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν...

Ανώνυμος είπε...

Πόσο καλά ξέρεις τη φωνή μου; Αν άλλαζα όνομα πάλι θα με αναγνώριζες; Κι αν άλλαζα σώμα θα ξαναέβρισκες την ψυχή μου;
Υπάρχει γραμματική της αφής; Γραμματική της όρασης; Δεν ξέρω πώς να σε ξανακοιτάξω... Διάβασα ξανά όλο τον Ελύτη, κι από τον Καβάφη, τα Κρυμμένα, ξέρεις γιατί... Κάνε κάτι να πάρεις αυτό το βάρος από πάνω μου. ΄Επρεπε να είναι ευλογία κι εγώ γιατί νιώθω τόσο θλιμμένη; Γιατί κάθε χρόνος, κάθε μέρα, κάθε στιγμή που η επιθυμία απομακρύνεται από την πραγματική ζωή μας, βαραίνει το συναίσθημα, όπως γίνονται πολύτιμα τα παλαιά κοιτάσματα. Δεν θέλω να λέω πολλά. Μας βλέπουν και μας ακούν. Αλλά εσύ ήξερες πάντα τι εννοώ. Και πώς νιώθω. Γι' αυτό δεν σε δικαιολογώ.

Θεοδόσης Βολκώφ είπε...

Σε περίσκεψη... κι ίσως είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε το "πρωτάθλημα"...


Βολκώφ

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχω διαβάσει ποιήματα του.
Αν κρίνω από την "ομολογία" του και την "αφιέρωση", χάνω.

Υγ
Γιάννη, για να μη ρωτάω συνέχεια, μπορείς κάθε φορά σε παρακαλώ να διευκρινίζεις αν η μετάφραση είναι δική σου;

ioeu είπε...

Μη χειρότερα!
"στην αγάπη ξέρω να μπαίνω σαν Πανσέληνος, από παντού"...

ioeu είπε...

Δεν είναι που με καταράστηκε να ζω, μα να γνωρίζω...

ioeu είπε...

Θεοδόση, φύγαμε...

ioeu είπε...

Φλήναφέ μου,
μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς. Πόσο ωραίο! Πόσο μεγάλο δώρο!

ioeu είπε...

Για να με μαθαίνεις σιγά σιγά, φίλε μου Κάσσι:
το τελευταίο που θα κάνω θα είναι να γράψω μετάφραση άλλου χωρίς να τον αναφέρω...

Mh Xeirotera είπε...

To monogramma to akouo kathimerina sto ipod... einai ena mikro tama. To akouo ke perpato kserontas kala pos einai akoma noris...