Σάββατο, Δεκεμβρίου 02, 2006

Elisabeth Barrett Browning

Sonnets from the Portuguese (XLIII)


Με πόσους τρόπους σ’ αγαπώ; Άσε με να μετρήσω.
Μέχρι τα βάθη σ’ αγαπώ που η ψυχή θα πάρει
Μέχρι τα ύψη αθέατη, μέχρι την τέλεια Χάρη
Στα έσχατα της ύπαρξης, όταν πια θα βαδίσω.

Όσο το πιο παραμικρό καθημερνό μου πρέπει
Θα σ’ αγαπώ, στου ήλιου το φως, στο λύχνο που δε σβήνει
Ελεύθερα, όπως πολεμούν για τη δικαιοσύνη
Αγνά, όπως προβάλλουνε πάναγνοι μες στα έπη.

Με τέτοιο πάθος σ’ αγαπώ , όσο αυτό που μένει
Από τη θλίψη την παλιά, την παιδική μου πίστη
Με μιαν αγάπη σ’ αγαπώ που έμοιαζε χαμένη

Σαν τα χαμένα μου ιερά – Με όλη την πνοή μου
Θα σ’ αγαπώ, με κάθε μου χαμόγελο και δάκρυ
Κι αν το θελήσει ο Θεός, και πέρα απ’ τη ζωή μου.



απόδοση στα ελληνικά Γ. Ε. 
gew...

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε Γιάννη, ένα μεγάλο εγκάρδιο ευχαριστώ. Με τιμάς με την αφιέρωση.

Γράφω συγκινημένος για πολλούς λόγους. Σε διαβεβαιώ, επι λόγω τιμής, ότι είχα σκοπό να το μεταφράσω εγώ κάποια στιγμή και να το ανεβάσω ποστ. Με πρόλαβες, και πολύ καλά έκανες!
Πρώτη φορά το διαβάζω μεταφρασμένο! Δεν έχω υπόψη μου άλλες ελληνικές μταφράσεις αλλά η δική σου είναι-ειλικρινά- εξαιρετική.

Όταν άρχισα να διαβάζω αγγλική ποίηση ήταν το πρώτο πρώτο ποίημα που διάβασα!!!
Δεν ήξερα καν ποια ήταν η E. B. Browning. Θυμάμαι μόνο ότι είχα μείνει μαγεμένος, και σκέφτηκα ότι "αυτή" γράφει υπέροχα.
Αργότερα έμαθα ποια ήταν "αυτή"..
Και τώρα, έχοντας διαβάσει αρκετή αγγλική ποίηση, την αποκαλώ "ο θηλυκός Σαίξπηρ"!

ΥΓ
Ειχα ήδη αποφασίσει να το μεταφράσω σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, που το θεωρώ αντίστοιχο του αγγλικού ιαμβικού δεκασύλλαβου. Το ότι έκανες κι εσύ την ίδια επιλογή στίχου για τη μετάφραση μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά, αφού προσδίδει την απαραίτητη εσωτερική μελωδικότητα στη μετάφραση, όπως υπάρχει και στο πρωτότυπο σονέτο.
Εύγε, φίλε. Εύγε.

ΥΓ
Αν θέλεις, ρίξε ματιά σε παλιότερο ποστ μου με τίτλο "το όνομα του ρόδου" όπου επιχείρησα μια μετάφραση ενός δίστιχου της Ιουλιέττας.

ioeu είπε...

Είναι κάποια πράγματα, σχεδόν μεταφυσικά τα λέω... Browning δεν είχα ξαναδιαβάσει. Τα σχόλιά σου μου κίνησαν την περιέργεια. Άνοιξα μερικές σελίδες στο διαδίκτυο και βρήκα τα σονέτα. Μαγεύτηκα από τους πρώτους στίχους. Κι απ' όλα, αυτό, το πρώτο που διάβασες, όπως λες, ξεχώρισε. Σαν να με φώναζε πιο πολύ απ' όλα. Τι στίχος εξαίσιος! Τα σονέτα αυτά έχουν τη μαγική πληρότητα που μόνο τα σπουδαία ποιήματα έχουν, τη δύναμη να σε κάνουν να βυθίζεσαι μέσα τους χωρίς το παραμικρό εφόδιο, χωρίς τη γνώση, μόνο με την αίσθηση, με τον δυνατό ρυθμό - παλμό πες τον -.
Ευχαριστώ.

Θεοδόσης Βολκώφ είπε...

Kαλησπέρα κι από μένα και συγχαρητήρια για την έξοχη μετάφραση ενός εξαιρετικού ποιήματος μιας πολύ μεγάλης ποιήτριας... Η Browming είναι ένα από τα φαινόμενα μέσα στη γυναικεία ποίηση. Μια από τις υψηλότερες κορυφές. Στίχος δεμένος, χωρίς καμιά μα καμιά παραχώρηση. Η γυναίκα αυτή ήξερε το τι ήθελε να κάνει και το έκανε.
Τι να ευχηθώ? Να ευχηθώ τη μετάφραση και των υπολοίπων σονέτων του κύκλου?

Βολκώφ

ioeu είπε...

Θεοδόση, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που η μετάφρασή μου ικανοποιεί το ποιητικό σου αισθητήριο.